Podstawowe zasady tynkarskie – charakterystyka
Duże znaczenie dla elewacji budynków oraz dla ich wnętrz ma właściwa jakość tynków. Zależy ona od klasy materiałów i prawidłowego wykonania. Tynki poprawiają klimat w obiektach, zabezpieczają przed wilgocią i poprawiają efekt wizualny. Aby te efekty otrzymać, należy bezwzględnie przestrzegać podstawowych zasad tynkarskich.
Podstawowe zasady tynkarskie – rodzaje tynków i ich wybór
Rodzaje tynków wybieramy w zależności od ich przeznaczenia. Rozróżniamy tynki cementowe, cementowo-wapienne i gipsowe. Mamy również dwa rodzaje metod ich nakładania – mogą być nakładane ręcznie lub maszynowo. Wybór tynku zależy od rodzaju podłoża, a także wilgotności pomieszczenia. Tynki gipsowe stosujemy na suchych ścianach, nakładamy je na ściany wykonane z cegieł, pustaków ceramicznych i betonu komórkowego. Tynki cementowo-wapienne wykorzystujemy w pomieszczeniach o większej wilgotności, np. w kuchni lub łazience. Są też stosowane na ścianach wymagających grubszej warstwy tynku. Są one łatwe w wykonaniu, paroprzepuszczalne, umożliwiają ścianom oddychanie. Możemy również rozróżnić tynki ze względu na technikę i jakość wykonania. Wyróżnia się tynki zwykłe, szlachetne i specjalne. Wyróżniamy też tynki z uwagi na ich właściwości użytkowe, np. ze względu na wytrzymałość na ściskanie, przepuszczalność pary, gęstość, przyczepność do podłoża. Tynki dzielimy również w zależności od rodzaju faktury. Możemy wyróżnić tynki zacierane na gładko, cyklinowane oraz nakrapiane.
Podstawowe zasady tynkarskie – rozpoczęcie prac tynkarskich i wykonanie
Aby przystąpić do wykonywania prac tynkarskich, podstawową zasadą jest zakończenie wszystkich robót stanu surowego i robót podtynkowych. Należy zabezpieczyć przed zabrudzeniami poszczególne elementy. Podstawową zasadą tynkarską jest to, że tynki powinny być wykonywane w temperaturze powyżej 5 stopni C. W temperaturach niższych mogą być wykonywane tylko te odpowiednio zabezpieczone. Ściany pod tynkowanie muszą być suche, wolne od pęknięć i zagruntowane. Tynkowanie rozpoczynamy od sufitów, następnie nakłada się tynki wewnętrzne, a na końcu zewnętrzne. Tynk powinien być słabszy od podłoża. Zaprawy wybieramy szczegółowo, zgodnie ze wskazówkami producenta. Po wyrobieniu konsystencja powinna być jednolita, bez grudek i zanieczyszczeń, a także dokładnie wymieszana. Ponadto powinna być rozrobiona w takiej ilości, aby można ją było nałożyć na ściany, ponieważ nie można jej rozrzedzać. Po trzech godzinach zaprawa zasycha i nie ma możliwości wykorzystania w późniejszym czasie.
Podstawowe zasady tynkarskie – etapy tynkowania zaprawą gipsową i cementowo-wapienną
Podstawową zasadą tynkarską, jeżeli chodzi o zaprawę gipsową jest przestrzeganie następujących etapów: - nakładanie – tynk gipsowy należy nałożyć na całą ścianę na grubość do 30 mm i wypoziomować, - zaciąganie – wyrównujemy całą powierzchnię jednolitym pociągnięciem, gładząc na całości, - równanie – po delikatnym zawiązaniu tynku należy usunąć pozostałe nierówności, - gładzenie – usuwamy szpachlą rysy i wgłębienia, następnie nawilżamy powierzchnię i przecieramy pacą gąbkową, gdy na ścianach pojawi się mleczko gipsowe i zmatowieje, możemy zakończyć gładzenie, dzięki mleczku otrzymamy gładkie ściany. Używając zaprawy cementowo-wapiennej musimy przejść dwa etapy: - obrzutka – to wstępna zaprawa, schnie około 24 godzin, gdyby przeschła za mocno, należy delikatnie ją zwilżyć przed tynkowaniem, - narzut – nanosimy tynk na ścianę za pomocą pacy lub kielni i wyrównujemy powierzchnię, następnie czekamy aż wyschnie, - zacieranie, gładzenie – zacieramy tynk do zniknięcia wszystkich nierówności, gdy mamy tynki trójwarstwowe możemy nałożyć gładź, dzięki której dokładnie wyrównamy podłoże, każda kolejna warstwa powinna być rzadsza, gładź ma konsystencję lekko lejącą, obrzutka jest warstwą najmocniejszą, narzut jest słabszy, a gładź najsłabsza, po nałożeniu należy ją wyrównać i odczekać do kilkunastu dni. Podczas wykonywania tynków na zewnątrz należy przestrzegać kolejności tynkowania ścian i pamiętać o tym, aby powierzchnia ze świeżo naniesioną zaprawą nie była narażona bezpośrednio na słońce i wiatr. Tynki zaraz po nałożeniu powinny być również zabezpieczone przed zbyt szybkim wyschnięciem, a podczas upałów należy je zwilżać wodą w czasie wiązania, tj. około tygodnia. Natomiast pomieszczenia, w których były nałożone zaprawy gipsowe, powinny być regularnie wietrzone, ażeby równomiernie wysychały. Nie można ich jednak wychłodzić ani przemrozić.
Podstawowe zasady tynkarskie – uszkodzenia tynków i sposoby zapobiegania
Jeżeli chodzi o podstawowe zasady dotyczące czynności tynkowania, nie możemy zapominać, że wszystkie te wskazówki pomagają zapobiec uszkodzeniom tynków, do których należą m.in.: grzyby, złuszczenia, zabrudzenia, odpryski, pęcherze, odparzenia, zarysowania czy pęknięcia. Aby im zapobiec, należy stosować się do wskazówek producentów i bezwzględnie ich przestrzegać. Bardzo istotne są również wszystkie wskazania technologiczne, stosowanie właściwych proporcji, przygotowanie podłoża i wykonanie przez osoby, które posiadają odpowiednie kwalifikacje oraz umiejętności.