Heliotrop peruwiański – zasady uprawy i pielęgnacji

Heliotrop peruwiański – cechy charakterystyczne

Jest to roślina pochodząca z Ameryki Południowej, która najczęściej występuje na terenach Ekwadoru oraz Peru (na co wskazuje jego nazwa). Osiąga wysokość około 20-90 cm. Ma krzaczastą formę i gęste rozgałęzienia. Liście mają owalny kształt i ciemnozielony kolor, są zaostrzone na końcach, a ich górna warstwa jest pomarszczona. Kwiaty są drobne, a kwiatostany mają formę baldachogrona. Najczęściej mają kolor filetowy, purpurowy lub niebieski, ale można spotkać też białe. Wydzielają przyjemny i intensywny zapach, który nasila się wieczorami. Okres kwitnienia trwa od lipca do września.

Heliotrop peruwiański i jego popularne odmiany

Jest wiele odmian heliotropu, które najczęściej różnią się wielkością oraz kolorem kwiatów. Do najciekawszych zalicza się, m. in.: „Alba” – ma białe kwiaty, dorasta do wysokości około 80-100 cm, „Chatsworth” – kwiaty są purpurowo czerwone, „Iowa” - kwiaty mają oryginalny, ametystowy kolor, osiąga wysokość około 60-80 cm, „Lord Robert” – ma fioletowe kwiaty, „Madam Poschinger” – kwiaty mają błękitny kolor, jej wysokość wynosi około 50-60 cm, „Marina” – ta odmiana ma filetowo niebieskie kwiaty oraz zwarty pokrój, dorasta do wysokości około 30-40 cm, „Nautilius Blue” – kwiaty są fioletowo niebieskie, „Pacific” – kwiaty mają intensywną, ciemno niebieską barwę, „Regal Dwarf” – ta odmiana również ma kwiaty w ciemno niebieskim kolorze, „Sally Reath” – kwiaty mają intensywną, ciemno purpurową barwę, osiąga wysokość około 80-100 cm, „Schloss Ahrensburg” - kwiaty mają niebieską barwę, rośnie na wysokość około 30-40 cm, „Valencia” – kwiaty są koloru niebieskiego, „Vanillezauber” – kwiaty są fioletowe, o intensywnym, waniliowym zapachu, dorasta do około 30-40 cm wysokości, „White Lady” – ciekawa odmiana, kwiaty są białe i mają delikatny, różowo fioletowy odcień.

Heliotrop peruwiański – uprawa i pielęgnacja

Miejsce do uprawy heliotropu peruwiańskiego powinno być jasne i ciepłe, najlepiej częściowo zacienione, nie narażone na ostre i bezpośrednie nasłonecznienie. Podłoże najlepiej próchnicze, żyzne oraz przepuszczalne. Glebę można dodatkowo użyźnić kompostem.

Roślina bardzo nie lubi dłuższych okresów suszy, ale nie może też być przelewana. Nadmiar wilgoci i zastój wody negatywnie wpływają na jej prawidłowy rozwój. Dlatego podlewamy regularnie, ale mniejszą ilością wody. Roślina dość obficie kwitnie, dlatego warto ją dodatkowo odżywić. Nawozimy ją średnio raz w miesiącu, stosując odpowiednie preparaty, najlepiej nawóz płynny przeznaczony do pielęgnacji roślin kwitnących. Dobrze znosi przycinanie, dzięki któremu możemy uzyskać pożądaną formę. Należy również regularnie usuwać przekwitłe kwiatostany, co wpłynie na przedłużenie okresu kwitnienia.

Heliotrop nie jest odporny na minusowe temperatury, i nawet niewielkie przymrozki mogą go uszkodzić. Na okres zimowy najlepiej przenieść go do jasnego i cieplejszego miejsca, o temperaturze około 10 stopni C. Zimą ograniczamy podlewanie i nie nawozimy rośliny. Heliotrop peruwiański – rozmnażanie Roślinę możemy rozmnażać na dwa sposoby, poprzez wysiew nasion lub sadzonki pędowe. Jeżeli zdecydujemy się na pierwsza metodę, to najlepiej zrobić to w styczniu. Ten sposób jest jednak czasochłonny, ponieważ nasionka długo kiełkują, a siewki należy przesadzić dwukrotnie, po około 4 tygodniach. Łatwiejsze będzie rozmnożenie rośliny za pomocą sadzonek. Najlepiej pobrać je w styczniu z matecznej rośliny. Aby właściwie się ukorzeniły należy im zapewnić odpowiednią temperaturę, około 20-22 stopnie C.

Następnie wsadzamy je do doniczek wypełnionych lekkim oraz żyznym podłożem. Młode roślinki możemy wynieść na zewnątrz dopiero pod koniec maja, aby uniknąć niebezpiecznych przymrozków.