Katalpa surmia – uprawa i popularne odmiany

Katalpa surmia – cechy charakterystyczne

Roślina pochodzi z Ameryki Północnej, z południowo-wschodnich terenów. Jest niewielkim drzewem, które dorasta do wysokości około 10-20 metrów. Ma krótki i gruby pień oraz rozłożystą i parasolowatą koronę. Dzięki temu drzewko wygląda bardzo egzotycznie. Liście są duże, o sercowatym kształcie, całobrzegie, ostro zakończone, a od spodu są pokryte malutkimi włoskami. Osiągają długość około 25 cm. Zaczynają się rozwijać w okresie późnej wiosny. Kwiaty ma białe i miododajne, od wewnątrz nakrapiane na kolor żółty i fioletowy. Kwiaty są obupłciowe, zebrane w formie wiechowatych kwiatostanów, a kształtem przypominają kwiaty storczyków. Okres kwitnienia przypada na lipiec i sierpień. Owocem surmii są długie torebki, dorastające do 40 cm długości, których kształt jest podobny do strąków fasoli. Utrzymują się na drzewie przez całą zimę, aż do wiosny, do momentu pojawienia się nowych liści.

Katalpa surmia – uprawa

Katalpa surmia najlepiej czuje się w słonecznym, ciepłym oraz osłoniętym od wiatru miejscu. Jeżeli temperatury są bardzo niskie, może przemarznąć, dlatego warto ją zabezpieczyć na okres zimowy. Podłoże rośliny powinno być żyzne, lekkie, przepuszczalne oraz lekko wilgotne. Raczej nie urośnie na glebie ciężkiej, mokrej i gliniastej. Roślinę można rozmnażać za pomocą nasion, sadzonek lub przez szczepienie. Jednak ten ostatni sposób dotyczy tylko niektórych odmian.

Katalpa surmia – inne odmiany

Ten gatunek drzewa ma kilka różnych odmian. Do najczęściej uprawianych należy, m. in.: „Surmia bignoniowa” – jest to typowy gatunek drzewa, który posiada również swoje własne odmiany, najpopularniejsze z nich to Aurea (ma żółte liście i białe kwiaty, osiąga wysokość około 10 metrów) oraz Nana (jest to odmiana karłowa, która dorasta do około 2-5 metrów wysokości, jest zdecydowanie mniejsza, ma kulistą koronę i nie wydaje kwiatów). „Surmia pośrednia” – gatunek mieszany, ma dwa rodzaje liści, sercowate i dwuklapowe, dorasta do wysokości około 10 metrów, kwiaty są białe, a zaczyna kwitnąć początkiem lata; ta surmia również posiada swoje własne odmiany, jedną z nich jest np. „Purpurea” (młode liście mają czerwono brązowy kolor, dopiero z czasem zmieniają się na zielony). „Surmia wielkokwiatowa” – jest jedną z najwyższych odmian, osiąga wysokość około 15- 20 metrów, jej korona ma stożkowaty kształt, a kwiaty są duże, białe, o intensywnym zapachu, okres kwitnienia trwa od czerwca do sierpnia. „Surmia żółtokwiatowa” – dorasta do wysokości około 10-15 metrów, pień ma krótki, a korona jest rozłożysta, kwiaty są żółte lub kremowe i mają fioletowo brązowe plamki, rosną w formie obfitych kwiatostanów, liście są nietypowe, posiadają dwie boczne klapy, ten gatunek jest dość odporny na przymrozki.

Katalpa surmia – zastosowanie

Katalpa surmia ma przede wszystkim zastosowanie dekoracyjne. Jej oryginalny i egzotyczny wygląd jest ozdobą każdego ogrodu. Również dlatego często jest sadzona w parkach, jako pojedyncze drzewo lub w grupie kilku innych osobników. W cieplejszym klimacie można ją spotkać wzdłuż alejek na wielu osiedlach. Drzewo jest dość odporne na zanieczyszczenia powietrza i dobrze się czuje w miejskim klimacie. W ogrodzie najlepiej wyglądają pojedyncze egzemplarze, posadzone w optymalnej odległości od innych roślin.

Wtedy drzewo prezentuje się w całej swojej okazałości. Poza tym rozłożysta korona daje dużo cienia, więc sadzenie innych roślin po drzewem może negatywnie wpłynąć na ich rozwój. Niestety, ze względu na swoje okazałe rozmiary, jej standardowe odmiany mogą być za duże do uprawy w małych ogrodach. Jeżeli mamy ograniczoną przestrzeń, możemy zdecydować się na jedną z mniejszych odmian surmii bignoniowej. Najlepszym wyborem będzie „Nana”. Co prawda nie kwitnie, ale za to jest niewielka (maksymalnie 5 metrów wysokości) i wspaniale prezentuje się w ogrodzie.