Chciała sprzedać starą porcelanę za bezcen. Oniemiała poznając jej wartość
Porcelana z PRL-u to wartościowy kolekcjonerski przedmiot. Często zdobi nasze domy, ale o ich wartości niekiedy nie mamy zielonego pojęcia. W tym artykule opowiemy o wartości porcelany i nieco przybliżymy jej historię, spoglądając wstecz na polskie zakłady ceramiczne.
Czym jest porcelana i jak powstaje?
Porcelana należy do najszlachetniejszej odmiany białej ceramiki i została po raz pierwszy wyprodukowana w Chinach w VII wieku. Powstaje w wyniku połączenia glinki kaolinowej, skalenia i kwarcu. Warto dodać, że kaolin jest skałą osadową.
Produkcja porcelany jest wcale taka prosta. Składa się z kilku etapów:
- Formowania odpowiednich kształtów - z wcześniej przygotowanych mas ceramicznych wyrabia się na dwa sposoby kształty naczyń. Można je formować poprzez toczenie w przypadku np. talerzy czy filiżanek, których uszka tworzone są oddzielnie, albo z pomocą specjalnych form, które należy zalać masą ceramiczną. Jak wyschną, zostają wyjęte ze środka.
- Wypalanie w temperaturze od 920 stopni do 980 stopni Celsjusza - ten etap jest potrzebny do tego, aby powstający półprodukt, jakim jest biskwit, mocniej wchłaniał glazurę.
- Pokrywanie wyrobów szkliwem i wypalanie w temperaturze od 1280 stopni do 1460 stopni- podczas tego etapu najpierw okrywa się je szkliwem, czyli glazurą, a następnie po raz kolejny wypala. Oczywiście muszą najpierw wyschnąć! Taka wysoka temperatura zapewnia całkowite wtopienie i pokrycie szkliwem.
- Dekorowanie i ponowne wypalanie - to właśnie na tym etapie powstają te wszystkie piękne i malownicze wzorki. Jest wiele sposobów na malowanie: na glazurze lub pod nią. Istnieją również masy czy glazury kolorowe. Do ozdabiania porcelany używa się głównie: stempelków, pędzelków rozmaitych druków czy też kalki. Proces ręcznego zdobienia jest niesamowity!
Nic dziwnego, że porcelana zawsze kojarzona była z elegancją, kunsztem i luksusem.
Polska fabryka porcelany Chodzież
Za początek życia fabryki Chodzież podaje się rok 1852, kiedy to powstała fabryka fajansu. W takiej formie funkcjonowała do roku 1942 gdzie, zaczęto produkować porcelit. Natomiast w roku 1962 rozpoczęła się budowa fabryki produkującej porcelanę. W roku 1992 roku powstały Zakłady Porcelany i Porcelitu „Chodzież” S.A., a w roku 2002 aktualni właściciele wykupują firmę, aby w roku 2013 połączyć się z fabryką w Ćmielowie, co zapoczątkowało powstanie Polskiej Grupy Porcelanowej.
Aktualna nazwa zakładu to Polskie Fabryki Porcelany Ćmielów i Chodzież S.A. Porcelana z Chodzieży towarzyszy nam nawet teraz. Jej funkcjonalność, jak i nowoczesność, a także tradycja łączy pokolenia. Na popularności zyskała właśnie w czasach PRL-u. Wyróżnia się przede wszystkim delikatnym i jakże eleganckim kojarzonym z luksusem wzornictwie. Te, w połączeniu ze złotymi dodatkami oraz formą tworzą nawiązania do dawnych czasów.
Chciała sprzedać zestaw za bezcen
Miss Ferreira, użytkowniczka Facebooka wraz ze swoją mamą przekonały się, że takie zestawy porcelany mogą naprawdę sporo kosztować. Jak wspomina w swojej historii, mama kobiety wystawiła porcelanowy zestaw z Chodzieży za 150 złotych na platformie OLX.
Jak wynika z postów, jakie kobieta zamieściła na swoim Facebooku, z początku jej mama chciała wyrzucić zestaw, ale Miss Ferreira się na to zwyczajnie nie zgodziła. Przekonała rodzicielkę, aby ta wystawiła porcelanowy zestaw na sprzedaż. Jakież było zdziwienie obydwu kobiet, kiedy okazało się, że przedmioty, które miały pójść pod przysłowiowy młotek, są warte więcej niż 150 złotych.
” Już od pierwszych minut przychodziło do mnie multum wiadomości, już nie tyle, co chcących kupić zestaw, a od kolekcjonerów, którzy mówili nam, że ten serwis jest bardzo poszukiwany i jego wartość to pomiędzy 3 a 4 tysiące. (...) Finalnie poszedł za 2,5 tysiąca.” -taką informację możemy przeczytać w postach Miss Ferreiry, która nie przestaje wierzyć w ludzką uczciwość.
Z czego jednak wynika tak duża kwota? A no z tego, że porcelana w tamtym okresie była produkowana w czymś w rodzaju dwóch serii. Jedna z nich przeznaczona była dla takich zwykłych ludzi jak my, druga była wysyłana na eksport lub trafiała w ręce dygnitarzy, czy innych wysoko postawionych ludzi. Ta dla elity wyróżniała się złotymi zdobieniami, a jej cena, na rynku kolekcjonerskim przewyższą tę produkowaną na rynek krajowy.
