Jeżówka – kwiat o niezwykłych właściwościach
Jeżówka – charakterystyka i odmiany
Jeżówka, a wśród niej 9 gatunków, należy do rodziny astrowatych. W naturalnym środowisku występuje w Ameryce Północnej, gdzie tworzy różowe lub purpurowe kępy.
W Polsce najczęściej spotykane są:
-
Jeżówka blada – dorastająca do 100 cm wysokości, kwitnąca od lipca do września. Jej kwiaty są jasnoróżowe, o wąskich płatkach i dużych pomarańczowo-brązowych środkach.
-
Jeżówka purpurowa – osiągająca 150 cm wysokości, o fioletowych kwiatach i nieregularnie ząbkowanych liściach.
-
Jeżówka wąskolistna – kwitnąca od maja do października, o języczkowatych, różowych kwiatach i wąskich, bezogonkowych liściach.
Jeżówka – jakie warunki preferuje?
Chociaż piękna, nie jest wymagająca – jeżówka zadowoli się nawet nieurodzajnym podłożem. Warto jednak zadbać o zapewnienie jej lepszych warunków, za co z pewnością się odwdzięczy.
Najlepiej, by była to przepuszczalna i lekko wilgotna gleba, o neutralnym lub lekko zasadowym pH. Dobrze, by miejsce było zaciszne i miało stały dostęp do słońca, ponieważ kwiaty jeżówki skręcają się w stronę światła .
Możesz zasadzić jeżówkę na dwa sposoby:
-
z sadzonek, w trakcie sezonu wegetacyjnego, unikając dni upalnych;
-
z nasion, co przynosi najbardziej obfite plony.
Wysiew nasion jeżówki powinien następować wiosną (marzec-kwiecień). W tym celu:
-
Namocz nasiona w wodzie dobę wcześniej, co ułatwi kiełkowanie.
-
Wybierz słoneczne stanowisko i dokładnie usuń chwasty z podłoża.
-
Przygotuj rzędy oddalone od siebie o ok. 40 cm.
-
Ułóż nasiona w odstępach 1-2 cm i przykryj ziemią, lekko podlej.
-
Po 2-3 tygodniach zauważysz pierwsze siewki, a po ok. 2 miesiącach osiągną one wysokość 15 cm.
Jeżówka nie wymaga częstego podlewania, z wyjątkiem tych posadzonych w donicach, które mogą szybciej wysychać. Nawożenie również nie jest konieczne, ale może przynieść zyski w postaci większych i trwalszych kwiatów – w tym celu zastosuj nawóz wieloskładnikowy.
Jeżówki są również odporne na mrozy. Po zimie warto jedynie obciąć suche pędy i liście, aby jeżówka mogła odrodzić się na nowo . Szkodniki i choroby nie atakują jeżówek zbyt często. Sporadycznie mogą pojawić się na nich mszyce, które zwalczysz naturalnymi sposobami, np. opryskiem z octu.
Regularnie pozbywaj się chwastów wieloletnich, np. perzu i mniszka lekarskiego, które mogą zagłuszyć rozwój jeżówki. Jeżówka nie wymaga pomocy w rozmnażaniu, ponieważ produkuje samosiejki. Jeśli jednak zależy Ci na powiększeniu swojej uprawy, możesz to zrobić w przypadku jeżówek, które osiągnęły już 5 rok, wykopując ich korzenie jesienią i dzieląc na części ostrym nożem.
Jeżówka – właściwości
Ta piękna roślina ma nie tylko walory estetyczne. Jeżówka jest znana od lat w medycynie naturalnej – już Indianie stosowali ją w przypadku trudno gojących się ran, po ukąszeniach węża oraz jako antidotum na wszelkie bóle. Zwłaszcza jeżówka purpurowa jest znana ze swoich właściwości podnoszących odporność organizmu, co zostało potwierdzone licznymi badaniami.
Jedno z takich badań przeprowadzonych w University of Connecticut School of Pharmacy wykazało, że profilaktyczne przyjmowanie połączenia witaminy C i przetworów z jeżówki zmniejsza ryzyko zachorowania na przeziębienie aż o 86 proc .
Maść z jeżówki jest również polecana w leczeniu chorób skóry, takich jak:
-
egzema,
-
trądzik,
-
opryszczka,
-
atopowe zapalenie skóry,
-
jak również różnego rodzaju owrzodzenia i oparzenia .
Substancje aktywne zawarte w wyciągu z jeżówki to również naturalny kosmetyk dla osób borykających się z problemem suchej skóry – przywracają skórze równowagę hydrolipidową i regenerują naskórek.
Jeżówka to niepozorna roślina, która urzeka delikatnym pięknem, a przy tym skrywa w sobie lecznicze właściwości. Zdecydowanie warto zasadzić ją w swoim ogrodzie!
Artykuły polecane przez redakcję Domek i Ogródek:
